Onlangs verschenen in het Financieele Dagblad twee artikelen waarin aandacht wordt besteed voor de grondstoffentekorten en duurdere transporten waar veel ondernemers mee te maken hebben. Ook veel lidbedrijven van de NRK worden geconfronteerd met (enorme) prijsstijgingen. Gevolgen hiervan zijn dat steeds meer bedrijven hun producten niet langer uit Azië willen halen, maar kiezen voor productie binnen Europa.
Erik de Ruijter, beleidsdirecteur bij de vereniging van kunststof- en rubberfabrikanten NRK vertelt hierover: “De kostenstijgingen sinds januari/februari zijn dramatisch. 50% prijsstijging voor allerlei soorten kunststoffen is soms heel normaal. Ook rubber is veel duurder geworden. Dat heeft te maken met een veel grotere vraag, terwijl door allerlei economische en natuurproblemen de wereldwijde productie lager is. Daardoor kwam productie stil te liggen. Leveranciers van grondstoffen beroepen zich op overmacht. Bovendien zijn er problemen met containers, die hier zijn blijven staan en nooit terug zijn gegaan naar China.”
“We hebben begin maart al grote prijsstijgingen gezien. Bij metaal, glas, hout en papier zijn dezelfde tekorten ontstaan. Tekorten die ook de chips industrie ervaart. Door tekorten aan onze grondstoffen was er ook minder productie van de halffabricaten die de NRK bedrijven leveren. Daardoor kwamen bij afnemers in gevallen bestellingen maar deels of later binnen, en nieuwe klanten konden niet soms aangenomen worden. Meerdere bedrijven zijn omgeschakeld naar de inzet van recyclaat in plaats van virgin. Nu rond de zomer is het iets rustiger maar prijsdalingen blijven uit.”
“Op de korte termijn zullen die hogere inkoopkosten die bij fabrikanten ten koste gaan van de marge, maar ze zullen dat willen doorbelasten. Voor sommige producten loopt de component grondstoffen op tot zo’n 70% van de kostprijs. Voor de sector kom je uit op kostprijsstijgingen van tussen de 5% en 30%. Een fors percentage. Als fabrikanten dat nog niet hebben kunnen doorberekenen, dan zullen de afzetprijzen nog blijven stijgen. We zien wel dat er veel gesproken wordt om weer productie van chemische industrie hier in Europa, waar veel is verdwenen, op te starten. Dat past bij een Europa dat zelfvoorzienend wordt. Maar behalve toegespitst op chemische recycling, zijn de echte beslissingen voor zulke miljardeninvesteringen nog niet genomen.”
